Heel wat jongeren mogen straks voor het eerst gaan stemmen, al wordt de opkomstplicht bij deze verkiezingen afgevoerd. Marie-Julie De Baets (18) telt de dagen naar 13 oktober al af, maar vriendin Kyana Stienne (19) twijfelt nog. Waarom? En welke punten zouden zij zelf op de politieke agenda plaatsen?
Goed geïnformeerd
Na een tussenjaar waarbij ze naar de Verenigde Staten en Costa Rica trok, begon Marie-Julie De Baets uit Sint-Idesbald nu aan haar studies international business management aan de Arteveldehogeschool in Gent.
“Als jongste in een gezin van vier kinderen hoorde ik al snel ‘volwassenenpraat’ aan onze keukentafel. Zoals ook politieke kwesties. Met mijn ouders, broer en zussen wissel ik dikwijls van gedachten over wat leeft binnen onze gemeente en soms stel ik hen daar ook vragen over. De voorbije weken deed ik een stemtest en ik zocht de standpunten van de verschillende partijen op op het internet”, zegt ze.
Want hoewel haar vader straks voor het eerst opkomt en zij hem steunt, zal Marie-Julie in de eerste plaats haar eigen gedacht volgen. Ze roept haar leeftijdsgenoten op om goed geïnformeerd naar het stemhokje te trekken. “Je krijgt de kans om iets te veranderen, dus moet je die kans vooral grijpen. Laat je evenwel niet beïnvloeden door familie of vrienden en stem niet zomaar op wie je kent, maar wel op wie jouw standpunten deelt.”
Zelf is Marie-Julie bijvoorbeeld voorstander van een ‘blokkot’ in elke kustgemeente. “Studenten moeten immers niet alleen in hun studentenstad, maar ook thuis kunnen samenkomen”, vindt ze.
Gebrek aan steun
Kyana Stienne uit Adinkerke heeft zeven jaar lang aan acrogym gedaan en schopte het samen met haar twee turnpartners tot Belgisch Kampioene. Die hobby zette ze stop toen ze vorig jaar haar studies kinesitherapie aanvatte aan de UGent.
“Mijn gemeentebestuur heeft mij de voorbije jaren wat teleurgesteld. Tijdens de uitreiking van het Pannese Sportjuweel werden wij namelijk niet vernoemd als Belgisch Kampioenen en die fout werd niet rechtgezet. Ik vind het jammer dat onze inzet niet beloond werd, in de vorm van wat steun van hogerhand”, vertelt Kyana.
Daardoor blijft haar engagement om te gaan stemmen voorlopig uit. Ze voelt ook niet zozeer een drang om een ‘proteststem’ uit te brengen. “Het gaat mij om een principekwestie, omdat de politici hun voorbeeldrol toen niet opnamen. Mocht ik alsnog van gedacht veranderen, dan weet ik wel al voor wie ik zou kiezen, want ook ik deed diezelfde stemtest. En anders vertouw ik op mijn medeburgers om de beste mandatarissen aan te duiden.”
Waar moeten zij dan vooral werk van maken? “Wij missen plaatsen en evenementen waar we ’s avonds met vrienden kunnen bijeenkomen. Zo’n jeugdbar, zoals je die de voorbije zomer in Koksijde had, zou ik ook op andere plaatsen aan onze kust wel leuk vinden.”
