Onze kustlijn bruist van de boegbeelden: gedreven locals die de kust ademen, hun stempel drukken en vaste bakens vormen voor de streek. Hoog tijd om hen écht te leren kennen. Onze eerste vangst? Ilse Chamon (47), het wandelend reclamebord voor Koksijde en bij uitbreiding de hele Westkust. Ze is kind van de zee, trotse mama van drie, communicatiemadam van haar gemeente, presentatrice, ceremoniespreker, voice-over en bovenal: altijd enthousiast, met haar voelsprieten op scherp. Wat is haar favoriete kusttraditie, seizoen en dialectwoord? En wie gooit zij als volgende in onze interviewnetten? Voor de draad ermee!
Ik woon aan de kust omdat: Ik een echt ‘kind van de zee’ ben. Geboren, getogen, doorzand. Dag in dag uit speelde ik in de duinen en zes zomers lang was ik redder aan zee. Niets zo heerlijk als zand tussen mijn tenen.
Favoriete plek: Aan de strandcabine die ik deel met mijn beste vriendin, op het geliefde Sint-André. Daar kom ik écht tot rust. In mijn tuin denk ik nog altijd aan het huishouden, maar aan zee staat mijn verstand op nul.
Favoriete seizoen: Alle vier. De afwisseling tussen drukte en kalmte maakt de kust net zo bijzonder. Al moet ik op 1 september altijd even wennen aan het lege straatbeeld vanuit het gemeentehuis.
Leukste kusttraditie: De billenkarren. Wist je dat ze al in de jaren 20 en zelfs tijdens de oorlog gebruikt werden? Er gaat geen bezoek van vrienden uit het binnenland voorbij zonder een ritje. Daar zouden wij allemaal een voorbeeld aan moeten nemen.
Wat ontbreekt hier nog: Meer beleving voor jongeren tussen de 14 en 25 jaar, toch zeker buiten de zomer. Nu trekken zij naar plaatsen waar ook hun ouders zitten. Dat had ik in mijn tijd niet leuk gevonden.
De Westkust betekent voor mij: Mijn thuis, maar ook een stukje DNA. Zelfs als student in Gent promootte of verdedigde ik onze kust vurig. Ik voel mij echt een ambassadeur van Koksijde-Oostduinkerke. Voor een andere gemeente zou ik mijn job niet met dezelfde passie kunnen doen.
Beste streekproduct: Garnalen, uiteraard. De beste zijn die van ons. (knipoogt)
Favoriet dialectwoord: Jeunen en goesting. Ik ben altijd enthousiast. Soms een beetje té. (lacht)
Alternatieve carrière: Ik studeerde Rechten en Notariaat. Soms mis ik het juridisch denken wel: de lijvigheid van een dossier, analyseren, conclusies trekken. Maar ik zou er niet gelukkig van zijn geworden. Ik kon er namelijk mijn creativiteit niet in kwijt. Een eigen communicatiebureau daarentegen? Dat lijkt me wél op mijn lijf geschreven.
Leukste aan mijn job: De afwisseling, zowel in mijn hoofdberoep als bijberoep. Het ene moment kruip ik in mijn cocon met mijn pen, het andere moment sta ik op een podium te presenteren. Verhalen absorberen, coördineren, mensen leren kennen … Elke dag is anders en die uitdaging heb ik nodig.
Wildste ambitie: Een radioprogramma presenteren of een podcast maken. Daar komen mijn twee passies samen: stem en verhalen.
In mijn vrije tijd: Ga ik het liefst lopen, padellen of cultuur opsnuiven.
Slechtste gewoonte: Lepelen uit de Nutella-pot. Ik ben ziekelijk verslaafd aan chocolade. (bloost)
Altijd in de koelkast: Groenten voor de kinderen, maar ook potjes chocomousse en Danette.
Laatste avondmaal: Verschillende tapas van vis, zowel koud als warm. Puur klaargemaakt, zonder zware Franse sauzen.
Favoriet boek: Al het blauw van de hemel en De fontein, vind je plek – een aanrader voor wie houdt van inzichten over relaties en het leven. Maar mijn grootste guilty pleasure? Nicci French, al 25 jaar lang. Daarnaast mis ik de mooie quotes van wijlen redenaar Stijn De Paepe en laat ik mij graag meeslepen door de poëzie van Maud Vanhauwaert uit Veurne. Lezen voedt me. Het verrijkt mijn woordenschat.
Favoriete podcast: Relaas en 90 minutes. Wat waarschijnlijk weinig mensen weten, is dat ik een voorliefde heb voor Club Brugge, meegekregen van mijn papa.
Dit wil ik ooit nog doen: Opnieuw op de planken staan en cabaret brengen. Dat deed ik tien jaar lang met het vrouwelijk cabaretgezelschap Het Nawoord. Onvergetelijk.
Hiervoor spring ik uit bed: Een verrassing of citytrip. Naar eender waar, zolang de stad een historische ziel heeft.
Favoriet liedje: Creep van Radiohead. Ik ben blijven hangen in mijn grungetijd. Muziek kan mij trouwens diep raken of net enorm oppeppen. Ik heb ook geen alcohol nodig om te dansen of zingen.
Grootste angst: Dat er iets met mijn kinderen zou gebeuren: Stien (19), Juul (15) en Rosie (9). Ik ben boven alles een moederkloek.
Mijn laatste krop in de keel: Tijdens de speech van mijn kinderen voor mijn papa’s 80ste verjaardag én toen ik Suzan & Freek mocht aankondigen op At Sea.
Zonder dit kan ik niet: Positieve mensen, energiegevers. Ik sta gulzig in het (be)leven: nieuws, sport, musea, expo’s, gebouwen, optredens en etentjes: ik wil niets missen. Ik heb serieuze FOMO.
Dit had ik al langer moeten doen: Mijn bijberoep Stem & Stories. Soms moet je lef hebben en gewoon springen.
Favoriete inwoner van Koksijde: Wijlen Gaston Lejeune, voor alle mooie cottages die hij neerpootte in onze gemeente, zoals Villa Belvédère en Quartier Sénégalais. Een Rietveld avant la lettre, die ons kustbeeld heeft bepaald.
Boodschap aan alle Westkusters: Wees je bewust van hoe uitzonderlijk het is om hier te wonen. Af en toe heb ik een stadsinjectie nodig, maar dit blijft écht uniek.
Welke Westkuster nomineer je voor de volgende editie en waarom: Klaas Vandendries. Hoe hij alle ballen in de lucht houdt – als zakenman, partner, vader en vriend – daar kijk ik enorm naar op. Zelf sta ik soms in spreidstand in verschillende leefwerelden, maar hij slaagt er precies in om dat moeiteloos te combineren.
Welke vraag moeten we hem zeker stellen: Welke tips hij heeft voor beginnende ondernemers en of hij zelf nog dromen heeft, na alles wat hij al bereikt heeft.
