Ze heeft dit jaar welgeteld 1.000 kilometer gelopen, en dan rekent ze haar stappen in Hostellerie Le Fox er nog niet bij. Op 1 oktober sloot het gerenommeerde restaurant en hotel zijn deuren, tot grote spijt van de Westkusters en klanten buiten onze regio. Maar niet getreurd: na 25 jaar te hebben meegedraaid in de zaak, als vrouw van chef Stéphane Buyens, opent de smaak- en stijlvolle Ellen Dulst (49) haar eigen restaurant, genaamd ‘Subtiel’. Niet zo subtiel horen we haar dan ook graag uit!
Moe maar voldaan
“De dag dat de bulldozer door Le Fox gaat, zal ik niet staan toekijken. We woonden er al lang niet meer, maar er zijn toch al wat traantjes gevloeid. Na 25 jaar de deur dichttrekken, dat doet iets met je. Maar het werd tijd”, deelt Ellen. “Afgelopen zomer was zwaar. Klanten kwamen massaal voor een laatste keer bij ons eten, wat zeer hartverwarmend maar ook heel vermoeiend was. Constant uitleggen waarom, dat vergde veel energie. Na de sluiting zijn we op reis gegaan, maar we zijn eigenlijk meteen ziek gevallen. Zelfs mijn chiropractor merkt het verschil in mijn lichaam, voor en na Le Fox”, lacht ze. “Nu ben ik uitgerust en helemaal klaar voor mijn nieuw avontuur.”
Het bestek en de équipe gaat mee
“Stéphane mag zich opnieuw inzetten als schepen, maar wat ging ik doen? Een carrièreswitch? Voor een baas gaan werken? 25 jaar in de horeca, dat zit in je. Ik werd op slag verliefd op een kustvilla in De Panne en zag het al helemaal voor me. Een nieuw restaurant, op één voorwaarde: dat ik onze équipe meekrijg. Onze sommelier, souschef en patissier gingen onmiddellijk mee in mijn verhaal. Nadat we 18 jaar lang twee sterren kregen, liggen de verwachtingen natuurlijk hoog. Ik word nu al overspoeld met 1.001 vragen, dus bij deze een tipje van de sluier: je zal er kunnen tafelen met zilveren bestek, op mooi wit linnen en in een toegankelijke sfeer. Voor de rest moet je nog even op je honger zitten”, knipoogt Ellen.
Eerste kerst in 25 jaar
“Negen dagen na de bevalling van mijn dochter stond ik al terug in Le Fox. Nu ben ik thuis wanneer Eloïse van school komt, kan ik koken om 18 uur en een wandeling maken op zondag. Ik geniet van dit normale leven, maar de goesting borrelt al. Ik mis de commerce, de adrenaline en mijn klanten. Het zal dan ook raar doen om niet te werken tijdens de feestdagen. Ook als kind wisten we van niet beter, met hardwerkende ouders. We droomden er lang van om als gezin kerst en nieuw te vieren, en dat wordt nu werkelijkheid. Voor 2025 wens ik in februari te kunnen openen, 1.250 kilometer te lopen en vooral: de mensen te verwennen in Subtiel.”
