Dit jaar is het de beurt aan Hanne Dewaele (31) om haar hersenspinsels over onze thema's neer te pennen. Ze is marketingmanager bij prado, woont samen met haar dochtertje Beau (4) in Veurne en zingt, danst en koerst erop los. Een spring-in-'t-veld die met beide voeten op de grond staat, een echte mensenmens en een bon vivant met een realistische kijk op het leven.
Op 1 september vroeg ik aan Beau: "Wat wil je later worden als je groot bent?" Haar antwoord: "Camille." Waarom? "Omdat ik dat nog nooit geworden was." Jep, op beeld vereeuwigd. Glimlachend herken ik mezelf. Ooit wilde ik Ketnet-wrapper worden (lees: 90's girl). Daarna droomde ik van de radio: mensen verbinden met stem en muziek. Die droom kwam nooit letterlijk uit. En toch ook weer wel. Want hier ben ik, op mijn 31ste. Geen wrapper, geen radiostem. Maar wel iemand die ontdekte dat een stem vele gedaantes kan aannemen.
Elke job bracht me iets bij. Thuis op de boerderij zag ik dagelijks passie en gedrevenheid bij mijn ouders, en stak ik zelf ook de handen uit de mouwen. Bij bakkerij Deconinck en slagerij Nili’s leerde ik vakmanschap kennen – en dat uitgaan en vroeg werken pijn doet. Spierballen kweekte ik bij Colruyt, orderpicken bij Castelein. Het meest bijzondere waren de zomers als nanny in Baaltje, met twee heerlijke rakkers en zilte zeelucht. Geen werkgevoel, al voelde dagelijks Hotel Deluxe spelen soms wél zo. Op de best mogelijke manier.
Parallel vond mijn stem letterlijke uitdrukking. Tien jaar lang zong ik met Benjamin – Benji voor vrienden – op trouwfeesten. Later, met A Sweet Journeyman’s Tale, haalden we Dranouter. Wij als kleine regel op een grote poster, maar o zo cool.
Na Fun werd ik marketeer bij Duco in Veurne. Later communicatieverantwoordelijke bij Lokaalmarkt. Ik leerde hoe verhalen bruggen bouwen tussen maker en mens.
Nu werk ik al drie jaar bij prado in Veurne, pionier in invisible home technology. Als marketing lead bouw ik aan een merk dat internationaal groeit, maar lokaal verankerd blijft. Hier komt alles samen: mijn liefde voor communicatie, mijn drang om te verbinden en mijn enthousiasme om bij te dragen aan een ambitieus verhaal. Technologie mag dan centraal staan, voor mij blijft de menselijke connectie de essentie: de interacties, de samenwerkingen en de energie die ons vooruit stuwt, binnen een jong en gedreven team.
Van alle markten thuis zijn leerde me dat geen droom verloren gaat. Het toonde hoe werelden in elkaar grijpen. De bakker, slager, orderpicker, nanny, marketeer … Elk met hun eigen waarheid, samen het weefsel van onze gemeenschap. Je wordt misschien niet wat je dacht, maar elke ervaring kleurt je blik – je perspectief. Ambitie betekent niet alleen vooruitkijken, maar ook rondom: waarderen wat en wie er zijn, herkennen wat kan zijn.
Als Beau vraagt of ze Camille kan worden, denk ik: dromen komen zelden letterlijk uit, maar daar ligt net hun kracht. Onderweg word je iets wat je nog nooit was. En ontdek je misschien iets mooiers dan je je had voorgesteld.
Laat van alle markten thuis zijn geen eindpunt zijn, maar een begin.
Hanne
